סאטמאר , מער נישט ווי אמאל,
מיר האבן א פאבליק סקול,
מיר פארן נאר מיט באסעס,
וואס האבן ענגלישע אותיות,
מיר האבן בחורים גיבורים,
גרובען גריבער מיט חאלאטלעך שחורים,
פאר מתים מיט געפיל,
ווילאנג ער באצאלט זיין וואסער ביל,
אויב נישט ..וועט ער ביי משה לייבן,
אויפן אמבולאנס פארבלייבן,
פארמאכען שילן אין אלע ארעסטירן,
מזאל די ספרי תורה דארפן ארויספירען,
פארברענען ילד שעושים מיט פיצלעך קינדער,
אוי וויי אלע האבען זיך געראטעוועט. . וואס פאר א וואונדער,
לייגן קאמערעס.. און די גאנצע שטאט,
צי זעין וועמענס סימס זענען גראד,
אינטער הערן אלע טעלעפאנען,
מטאר נישט גיין מיט מעיק אפ,
אין תגובות:
הוסף רשומת תגובה
שים לב: רק חברים בבלוג הזה יכולים לפרסם תגובה.